Venetië 4e dag
We bezoeken vandaag Arsenale. Net zo indrukwekkend als het Centraal Paviljoen, met hier veel textiele vormen, geweven, geborduurd, gebatikt, … Ook nu hebben we veel foto’s gemaakt, ze staan hieronder zonder al te veel toelichting. In sommige gevallen hebben we samenvattingen gebruikt die GPT4o op ons verzoek gemaakt heeft (via perplexity.ai).
Arsenale
De belangrijkste ruimte in Arsenale is de corderie, de voormalige touwslagerij – een lange, smalle ruimte, een werkplaats eigenlijk, van bijna 400 meter lang. De inrichting is sober en functioneel, net als in het Centrale Paviljoen. Aan begin en eind zie je gigantische ‘murals’, ook de lengte van de muren is op sommige plaatsen optimaal benut. De volgende foto’s geven een indruk.
Nucleo Storico – Italians everywhere
Italians Everywhere is een van de historische kernen van de Biënnale Arte 2024. Deze sectie richt zich op de Italiaanse artistieke diaspora in de twintigste eeuw en toont werken van Italiaanse kunstenaars die naar het buitenland zijn verhuisd en daar hun carrière hebben ontwikkeld.
De werken zijn individueel opgesteld op glazen ezels, een tentoonstellingssysteem ontworpen door Lina Bo Bardi voor het Museu de Arte de São Paulo.
Nucleo Contemporaneo
In dit deel van de Biënnale hebben ruim 100 kunstenaars plaats gekregen. Sommige met meerdere werken die samenhang vertonen. We vinden dat een aantal echt spannend werk heeft ingestuurd, die geven we hieronder wat meer ruimte.
Frieda Toranzo Jaeger
Een groot werk, in elk geval letterlijk, is een stuk van Frieda Toranzo Jaeger: Rage is a Machine in Times of Senselessness. Het is een kaleidoscopisch stuk, met allerlei verwijzingen naar historie en actualiteit. Waarschijnlijk zijn er veel in het werk verborgen, maar voor de eendaagse bezoeker heeft de kunstenaar het gemakkelijk gemaakt door aan de achterkant annotaties op te schrijven en te tekenen. Soms historische, soms actuele. Midden op het doek onder de schaal met watermeloen staat Viva la Vida (Viva Palestina).
Marlene Gilson
Marlene Gilson is een First Nation Australische, van Wathaurung herkomst. Met haar werk wil ze historische gebeurtenissen herzien en hercontextualiseren door middel van gedetailleerde en narratieve schilderijen. Veel van de oorspronkelijke verhalen zijn verloren gegaan of kwijt gemaakt. Sommige van de werken hebben gewone en dagelijkse gebeurtenissen als onderwerp, alles tamelijk luchtig en vrolijk weergegeven. Maar vergis je niet, het eveneens luchtige werk met het zeilschip in de baai verwijst wel degelijk naar de kolonisatie door de Engelsen die bloederig en gewelddadig was. En het doek met iets onder het midden de blauwe vlag met het witte kruis, heet Eureka Stockade en gaat over een opstand van goudzoekers in 1854 in Ballarat. Een gebeurtenis die vaak wordt gezien als het begin van ontwikkeling naar zelfstandigheid en democratie in Australië.
De kolonisatie heeft niet het eigene van de oorspronkelijke bewoners kunnen vernietigen – zoals het werk van Gilson wil laten zien.
Güneş Terkol
Güneş Terkol is een Turkse kunstenaar. Haar werk verkent thema’s zoals feminisme, vrouwenrechten, immigratie, en sociaal-economische kwesties. Ze organiseert regelmatig workshops waarin vrouwen samenkomen om kunst te maken en hun ervaringen te delen. Deze workshops bieden een platform voor vrouwen om hun verhalen te vertellen en hun stem te laten horen in een collectieve context.
De vorm die het werk uiteindelijk krijgt is een collectieve “banner”. Misschien dat het ouderwetse banier dat nog het best vertaalt in deze context. In haar werk gebruikt ze vaak textiel elementen, met natuurlijke kleurstoffen om te kleuren, en naait ze ze samen in verschillende vormen en constellaties. Het zijn grote hangende doeken.
Het paar op de foto stond toevallig een van de werken van Terkol te bekijken. Hun outfit maakt er een geslaagde vorm van beeldrijm van.
Pacita Abad
Pacita Abad was een Fillipijnse kunstenaar die in haar leven veel reisde, samen met haar man, een econoom in ontwikkelingssamenwerking. Ze woonde in 11 landen en bezocht er ruim 60. Haar ontmoetingen met al die mensen in al die culturen legde ze vast in grote werken, waarbij ze de trapunto techniek gebruikte. Dit is een quilt-techniek waarbij vlakken worden opgevuld en een soort kussentjes vormen.
Sàngódáre Gbádégesin Àjàlá
Ajala was een Nigeriaanse kunstenaar, een etnische Yoruba. In Arsenale hangt batik werk van hem. De traditionele Yoruba religie is gebaseerd op de verering van goden en voorouders. Inspiratie en energie komen voort uit rituelen en offers aan de godheden en andere spirituele wezens. De Yoruba mythologie kent een belangrijk dualistisch uitgangspunt. Aangenomen wordt dat alle kosmische krachten, net als mensen, zowel positieve als negatieve eigenschappen bezitten.
Ajala gebruikt de batik techniek om de Yoruba mythologie en cultuur uit te drukken en vast te leggen.
Salman Toor
Salman Toor is een Pakistaans kunstenaar die in New York woont. Uit de samenvatting die GPT4 op mijn verzoek heeft gemaakt: Toor’s werk verkent thema’s zoals de behandeling van bruine mannen, de ervaringen van jonge mensen in openbare en privéruimtes, intieme queer connecties, en de impact van technologie op het dagelijks leven. Zijn schilderijen bevatten vaak elementen van fantasie en humor, en creëren een dialoog tussen verschillende culturen en identiteiten. Hij gebruikt zijn kunst om de kwetsbaarheid en de komedie van identiteit te onderzoeken, en om gemeenschappen van queer en diasporische identiteiten te verbeelden.
Aydeé Rodríguez López
Aydeé Rodríguez López is een kunstenaar uit Guerrero, Mexico. Haar werk richt zich op het zichtbaar maken van de geschiedenis en stemmen van de zwarte gemeenschappen in Mexico. Ze gebruikt vaak textiel, zo ook bij haar bijdrage aan de biennale.
Claudia Alarcón
Claudia Alarcón is een textielkunstenaar afkomstig uit de La Puntana gemeenschap van de Wichí mensen in het noorden van Salta (Argentinië).
Alarcón’s kunstwerken worden gemaakt in samenwerking met leden van Silät, een artiestencollectief binnen de Wichi. Ze halen vezels uit de lokale, yucca-achtige, plant chaguar, en verven en weven die. Haar werk reproduceert traditionele geometrische vormen en incorporeert elementen zoals water en aarde om de cycli van de natuur op te roepen. Deze werken zijn een weerspiegeling van de rijke culturele tradities van haar gemeenschap en vormen een manier om deze tradities te behouden en te vieren.
Diverse kunstenaars
Er hangt nog veel meer in Arsenal dat de moeite waard is. We hebben bij de onderstaande werken niet precies uitgezocht wat hun achtergrond is, de foto’s spreken ook voor zichzelf.
