Évora
We gaan noordwaarts via het grensgebied van Spanje en Portugal. De camperplaats die we op het oog hadden blijkt voor deze dagen volgeboekt, daarom komen we toch wat verder in Portugal terecht.
We landen in Évora, voor de 3e keer inmiddels. We waren er tot ons genoegen in 2013 en in 2019. Het grote verschil met nu: beide vorige keren regende het en was het koud.
De etappe vandaag is zeer afwisselend wat landschap betreft, de temperatuur blijft met 26 C aan de goede kant van de 30.
Gaande de rit wordt het landschap steeds groener en lijkt er meer water beschikbaar te zijn. In Spanje staan rivieren nog vaak zo goed als droog, zie de bovenste foto’s van de rivier Odiel. In Portugal staat het water in het stuwmeer van Alqueva in elk geval tot aan de oevers, we hebben verder geen vergelijk. Vanuit dit meer stroomt de Guadiana, die zuidelijker de grensrivier tussen Spanje en Portugal wordt. We rijden bij Alqueva over de stuwdam naar Évora.
De kleur van het (beetje) water in de Odiel op de foto rechtsboven wordt veroorzaakt door het aanwezige mineraal: pyriet, ofwel ijzersulfide. Het mineraal wordt ook wel het ‘goud der dwazen’ genoemd, vanwege de gele kleur.