Apt
We zijn — of waren — van plan om enkele dagen door te brengen in de Provence. Dat voornemen staat op losse schroeven door het gebrek aan brandstof vanwege een staking. De meeste tankstations hier zijn nu echt gesloten, bij een enkele waar nog wel wat te tanken valt staan tientallen auto’s in de rij tot het op is.
Wij zelf hebben genoeg om Italië te bereiken, maar veel omweg zit er niet in.
Hoe dan ook, vandaag rijden we naar Apt en maken we een tussenstop bij de Abdij van Sénanque. Dit is een abdij van de orde van cisterciënzers, er wonen en leven thans nog monniken van de orde in deze abdij, die voor een groot deel open is voor publiek. De naam — cisterciënzers — is afgeleid van ‘Cistercium’, latijn voor ‘Citeaux’ de plaats waar de orde is gesticht in 1098. Ze worden ook wel Trappisten genoemd, maar dat is geen officiële benaming.
De abdij ligt midden in de lavendel velden en is een oase van rust door eenzaamheid en afzondering, zoals de stichters het bedoeld hebben. Er komen best wat bezoekers langs, maar dat tast het karakter van het geheel niet aan. We vinden het een aangename plaats, goed ‘geaard’ zou je kunnen zeggen — dat komt ook in de (Romaanse) architectuur tot uitdrukking. Sober, geen versieringen en vormen en verhoudingen die in overeenstemming zijn met de omgeving.
We maken ook binnen foto’s, hoewel het gebouw voor een deel in restauratie is. Dat levert vooral in de kerk een foto die je zelden kunt maken van een religieuze ruimte ‘in verbouwing’. Overal (bouw)stof en het kruis staat even tegen de muur geparkeerd. Gelukkig staat Maria met kind nog stevig op haar plaats.
