Turijn 3e dag
De vorige keer dat we in Turijn waren zijn we niet toegekomen aan de musea en de tuinen bij, en in, Palazzo Reale — het koninklijk paleis van de familie Savoye van 1660 tot aan de eenwording van Italië in 1860, die pas volledig werd afgerond in 1870 toen op 20 september ‘Rome’ (lees: de kerkelijke staat) werd ingenomen. In veel steden bestaat daarom een Via XX Settembre, die van Turijn loopt — niet zonder gevoel voor symboliek — langs het Palazzo Reale. Nog tot 1946 bleef Italië een koninkrijk, toen werd de republiek uitgeroepen.
De sneltram brengt ons tot bij het koninklijk paleis. Het staat naast de Duomo en de aparte klokkentoren, vlakbij de Porto Palentina. We maken foto’s, net als vier jaar geleden, maar toen was de koepel van de kapel die achter de Duomo staat ingepakt wegens herstel en restauratie. Nu goed van alle kanten goed zichtbaar, hieronder de tweede, hoogste, koepel achter de domkerk. Het is de Cappela della Sacra Sindone, toegankelijk vanuit het koninklijk paleis. Daar maken we foto’s van het interieur (zie onderaan deze pagina).
De ingang naar het Palazzo Reale is via een groot plein. Een onderdoorgang brengt je op een binnenplaats waar ook de ingang naar de musea in het paleis is, een volgende doorgang brengt je in de Giardini Reali. Daar is de koepel van de Capella nog beter te zien.
Eenmaal binnen maken we wel veel foto’s maar eerlijk gezegd is er niet veel aan. De eetzaal en de danszaal zijn imposante ruimtes, ook door de aankleding, maar de meeste zalen zijn protserig — pronk en praal — zonder enige subtiliteit of kunstzinnigheid. Dan hebben de paleizen in bijvoorbeeld Mantua meer te bieden.
Er is in het paleis een zaal met een gigantische wapencollectie, tot en met strijders op paarden in alle mogelijke vormen van pantsering. Wrang genoeg laten de rijk versierde wapens, in ivoor dat wel, nog wel enige speelsheid en creativiteit zien.
De Cappela della Sacra Sindone is een verhaal op zichzelf. In 1641 gebouwd door architect Guarino Guarini was de kapel bedoeld voor de lijkwade van Turijn die er ook werd bewaard. In 1997 is door onbekende oorzaak, mogelijk brandstichting, een uitslaande brand ontstaan in de kapel. Brandweerlieden hebben de lijkwade weten te redden door het kogelvrije glas in te slaan. De herbouw en restauratie heeft 21 jaar, tot 2018, geduurd. Toen wij er in 2017 waren was dat nog niet klaar en was de kapel nog voor publiek gesloten. Nu kunnen we erin en maken we een paar foto’s. Vanuit de kapel heb je zicht op de kerkzaal die er aan vastzit. Aan de opstelling te zien is die ruimte nog als kerk in gebruik. De lijkwade zelf wordt niet meer in de kapel bewaard, maar in een apart museum een stuk verderop. Daar is het ook mogelijk om wetenschappelijk onderzoek te doen — nuttig want de authenticiteit van het doek als lijkwade van Jezus is nogal omstreden.
