Skibotn
Na alle bossen en meren van Finland willen we wel weer eens bergen en fjorden zien.
Dat lukt al bij de etappe van vandaag: we verlaten Finland en eindigen in Noorwegen aan de Lyngenfjord. Anders dan voorspeld beleven we een goeddeels zonnige dag met goede temperaturen.
Aan de grensovergang bij Kilpisjärvi worden we stevig ondervraagd. Eerst door douaniers met de voor Noorwegen gebruikelijke vragen over waar we vandaan komen en waarheen we gaan, en of er vlees of alcohol aan boord is. Vier kilometer verder is er door politie controle op een corona-certificaat van vaccinatie of bewezen herstel. Zonder dat kom je dit land niet in (sinds kort ook niet met een goed test resultaat).
De route begint met nog sombere luchten, en meren zoals we die de afgelopen tijd hebben gezien. Daarna breekt zowel de lucht als het landschap open en verandert het snel naar open landschap met hoger wordende bergen.
Van de E8 — die ons uit Finland voert — slaan we bij Skibotn af naar de E6. Niet ver van de kruising is de camperplaats die we hebben uitgezocht. Groot, maar rustig en comfortabel.
Skibotn ligt aan een fjord, de Lyngen, maar die zien we nog niet direct. Wel maken we een wandeling vanaf de camperplaats naar het begin (of einde, als je vanuit zee denkt) van de fjord, waar meerdere rivieren de fjord instromen. Er ligt een voetgangersbrug over.
Om er te komen moet je officieel een stukje over de E6 lopen, maar dat lijkt nogal gevaarlijk omdat er zelfs geen fatsoenlijke berm is. We ontdekken olifantenpaadjes, want velen zijn ons allicht voorgegaan.
