Virolahti
We rijden naar de uiterste zuidoostelijke punt van Finland, 3 km van de grens met Rusland. Ons plan is om langs de oostkant van Finland naar het noorden te rijden, tot we hoog genoeg zijn om door te steken naar Zweden en Noorwegen. Dat voert ons door het spreekwoordelijke land van 1.000 meren (dat er in de praktijk eerder 60.000 zijn).
We maken een tussenstop in Hamina. We waren er eerder maar alleen voor een overnachting — op een camperplaats bij de jachthaven. Nu bezoeken we het oude centrum, waar nog bastion delen van de oude vesting zichtbaar zijn. Binnen de muren, wat er van over is, van de stervormige vesting vinden we gebouwen die interessant genoeg zijn om er foto’s van te maken. Van een van de huizen hangen de bouwtekeningen aan de tuinmuur (uit 1914 als we het goed lezen).
Prominent in het midden staat het raadhuis, in 1840 gerenoveerd door de in Finland alom aanwezige staatsarchitect C.L. Engel. Het oorspronkelijke gebouw stamt uit 1798 en is neergezet door de toenmalige Russische machthebbers.
Vaalimaa Camping in Virolahti heeft grote plekken aan een inham van de Finse Golf. Als we aankomen staat er niemand, maar we worden ontvangen door een comité van brandganzen. De foto’s spreken weer voor zichzelf.
