Turku (2e dag)
Een mooie en warme dag in Turku is een passende afsluiting van ons verblijf in Finland, editie 2019 — we willen hier zeker nog terugkomen.
We gaan met de lijnbus naar de stad. Onze eerste halte is nog voor het stadscentrum, bij de Michaëlskerk. Deze staat niet bij de topattracties van Turku maar wij vinden het er heel bijzonder. Gezien de achter- en zijkant zijn we voorbereid op een neogotische kerk zoals we er al een paar gezien hebben. Des te verrassender blijken het portaal en het interieur in een romantische art nouveau stijl gemaakt te zijn.
De spanning tussen de ontwerpen van buitenkant en interieur laat zich enigszins door de voorgeschiedenis verklaren, lezen wij (achteraf!). De kerk werd in 1905 voltooid op basis van een ontwerp van Lars Sonck die er 1894 de architectuurcompetitie voor de kerk in Turku mee gewonnen had. Hij was toen 23 en net afgestudeerd. Het ontwerp was in de neogotische stijl die eind 19e eeuw gangbaar was. In het decennium na het prijswinnend ontwerp maakte het denken in kunst en architectuur, maar ook in filosofie en politiek, in heel Europa een enorme ontwikkeling door. Art Nouveau/Jugendstil ontstonden maar ook het zogeheten Romantisch Nationalisme. Onder invloed hiervan wilde de jonge Sonck zijn prijswinnend ontwerp veranderen, maar de opdrachtgevers stonden hem dat voor het exterieur niet toe, wel voor het interieur.
Vanaf de Michaëlskerk lopen we door het stadscentrum naar de Domkerk aan het andere einde. We zien weer de nodige interessante gebouwen…
… waaronder de bibliotheek …
… en we lopen over het marktplein waar naast een enorm bouwproject ook daadwerkelijk markt is.
De domkerk is de enige middeleeuwse kathedraal in Finland, in 1300 al tot kathedraal gewijd. Tegenwoordig is het de moederkerk van de Evangelische-Lutherse Kerk van Finland, en ook de kerk van de aartsbisschop. De toren is overigens jonger, en diverse malen door brand verwoest en weer opnieuw gebouwd.
In de domkerk is een trouwerij aan de gang, waardoor we binnen geen foto’s kunnen maken behalve een stiekeme van het gelukkige paar voor het altaar. Misschien is dat ook wel een mooi moment om voorlopig aan onze verzameldrang een einde te maken.
