Narbonne
We gingen al vaker door en over de Pyreneeën maar de route van vandaag is voor ons volledig nieuw. Vanaf Solsona is het zo’n 90 kilometer naar de Franse grens bij Puigcerdà. Tweebaans weg, met verbrede stukken, maar erg goed te rijden omdat het goed beschouwd aan de Spaanse kant vrij vlak is.
We beginnen op zo’n 800 meter. Later merken we dat aan de Franse kant het ook wel vlak wordt, maar pas zo ongeveer op zeeniveau. De overbrugging vertaalt zich in een traject dat op de borden aangekondigd wordt als een helling van 10% over 13,3 kilometer, uiteraard met de nodige haarspeldbochten — zie ook een van de foto’s in de collage hieronder. We hebben het gecontroleerd: we dalen op dat stuk van 1.580 meter naar 720 (effectief is dat 6,3 %).
Geheel aan Spaanse kant is er een toltunnel, de Túnel del Cadí, van 5 kilometer lengte onder de gelijknamige Serra. De feitelijke grensovergang is in het stadje Puigcerdà.
We stoppen een aantal malen om foto’s te maken. Het is indrukwekkend landschap met veel verschillende kleuren, sneeuwwit, lentegroen, hemelsblauw en aardsbruin. Zeker aan de Spaanse kant is het elke minuut anders is door de langs jagende wolken.
Op een van de foto’s zie je een indrukwekkende hangbrug. Dit is een spoorbrug van de zogenoemde gele trein, Le Petit Train Jaune, die over een traject van 63 kilometer 22 stations met elkaar verbindt. Aan de ene kant is er een verbinding met Toulouse en Perpignan, aan de andere kant kun je trein naar Barcelona nemen. De gele trein zelf rijdt over smalspoor, al ruim 100 jaar. En elektrisch vanaf het begin. Vroeger was de lijn van belang voor de streek zelf toen de wegen nog heel slecht en onbetrouwbaar waren, tegenwoordig zijn het vooral toeristen die er gebruik van maken. Uit hier en daar opgehangen spandoeken kunnen we afleiden dat opheffing van het lijntje dreigt.
We sluiten onze rit af op een camping in Narbonne waar we vaker waren, dicht bij de snelweg en comfortabel. Het waait er behoorlijk en ook dat herinnert aan eerdere bezoeken.
Marianne maakt aan het eind van de dag nog een paar foto’s van de baai waaraan de camping grenst. Het is goed te zien dat de wind hier bijna als een passaatwind heel vaak uit dezelfde hoek waait.
