Guadalupe (4)
We gaan vandaag naar Cáceres maar we rijden eerst omhoog naar Guadalupe in de hoop alsnog met een guided tour het klooster van binnen te kunnen bezoeken. Het lukt. Min of meer als verstekelingen sluiten we ons aan bij een grote groep wat oudere dames en heren onder leiding van een jeugdige geestelijke die als deskundige optreedt. Er is nog een gids van het klooster bij. Alles gaat in het Spaans waarbij de jongeman er vanuit gaat, zo te merken terecht, dat het gezelschap goed op de hoogte is van de rituele bijzonderheden van de katholieke dienst. Voor ons is het vaak raden.
De tour zelf heeft wat bizarre trekjes. Deuren worden voor ons met enig vertoon geopend en ook weer op slot gedaan als het gezelschap binnen is. Er is geen ontsnappen aan, we kunnen ons niet aan de groep onttrekken. “No photo!” is het enige Engels dat we te horen krijgen.
Toch is het bezoek aan ons besteed. Buiten weten we wel een paar foto’s te maken dankzij gedoogbeleid en voor binnen helpt internet.
We krijgen allereerst een zaal te zien met kerkelijke gewaden tot aan de 14e eeuw terug. Prachtig materiaal en borduurwerk, maar niet heel aansprekend voor ons.
Daarna volgt een zaal met liturgische boeken op reuzenformaat, bedoeld om in de dienst als een soort autocue op afstand door de priesters gelezen te worden. Daartoe staan ze op een soort draaibaar display. De foto komt van internet.
De draaibare opstelling is te zien op onderstaand schilderij dat in de kloostergang hangt.
Na een zaal met beelden en schilderijen die in de loop van de eeuwen voor het klooster en de basiliek zijn gemaakt, o.a. door El Greco en Zurbarán komen we via trappen, overlopen en gangen in de sacristie. Prachtig plafond, gemaakt door o.a. Zurbarán, de foto komt van internet. Ook van Zurbarán is het volgende werk dat centraal in de sacristie hangt, getiteld La caridad de Fray Martin de Vizcaya.
En tja, aan het einde van de tour komt het voor onze groep belangrijkste moment: het kussen van de mantel van de Maagd van Guadalupe, de zwarte Madonna die in de basiliek staat. Daar kun je er echter niet in de buurt komen. Wij zijn ook niet in de basiliek maar op een verdieping boven de sacristie, in de Camarín de la Virgen. “Camarín” wordt vertaald als “altaarkapel”, maar betekent ook “kleedkamer”. Via een verborgen mechanisme, maar waarschijnlijk gewoon een draaivoet, wordt het beeld van de Madonna 180 graden gedraaid zodat iedereen die dat wil haar mantel kan beroeren en tegelijk ter communie kan gaan bij de speciaal hiervoor tevoorschijn gekomen priester.
Hier eindigt de tour, onze groep gaat lunchen in het naast gelegen hotel en wij rijden naar Cáceres. Andermaal door mooi landschap waar struiken met witte bloemen die er op afstand als wilde rozen uitzien het beeld verfraaien. Cistus is het, ofwel “zonneroosje”.
