Córdoba (2)
Tegenover de ingang van de Camping Municipale is een bushalte. Lijnen 10 en 11 brengen je in het centrum van Córdoba. Het is een korte rit en het centrum van Córdoba is overzichtelijk. We lopen goeddeels via voetgangersgebied naar de “moskee-kathedraal”, de Mezquita de Córdoba.
De wandeling zelf is ook de moeite waard, zeker in de smalle rustige straatjes die nog niet overlopen worden door hordes toeristen.
Weliswaar hoort dit deel van de stad ook al tot de Joodse wijk maar het wordt nog niet gedomineerd door toeristenindustrie, zoals verderop. Zo’n beetje tussen de twee delen ingeklemd ligt de Mezquita. Het gebouw is een architectonisch wonder, en eerlijk gezegd ook wel wonderlijk. Het gaat te ver om hier de ins en outs van de ontstaansgeschiedenis uit de doeken te doen, maar de historie verklaart ook waarom de Mezquita is zoals hij is.
Op de huidige plek stond een Visigotische kerk — de Sint-Vincentiuskerk — overigens zelf al gebouwd op de fundamenten van een Romeinse tempel. Na de verovering van Córdoba door de Moren in 711 kwam de kerk in moslimhanden, deels door koop en deels door onteigening. De kerk werd gesloopt om plaats te maken voor een moskee. Bij de bouw werden de zuilen van Romeinse villa’s in de buurt gebruikt. Deze waren echter te klein om de gewenste hoogte te halen. Daarom heeft men de zo typerende tweede boog aangebracht.
Door vele uitbreidingen is op enig moment een moskee ontstaan, in grootte de tweede van de wereld, na die van Mekka.
In 1236 werd Córdoba door de christenen heroverd, de Mezquita zoals die toen was werd als kathedraal in gebruik genomen. Bijna 300 jaar later gaf Karel V toestemming om het bouwwerk om te vormen tot kathedraal. De moskee werd niet gesloopt, maar in het hart ervan werd een kathedraal gebouwd. Wel werden hiervoor 400 zuilen uit de moskee verwijderd om plaats te maken voor katholieke bouwsels, bínnen de moskee.
Het levert toch wonderlijke architectuur op. Op de foto hierboven bijvoorbeeld, genomen in de kathedraal doemen in een abstracte, islamitische, decoratie opeens vier gebeeldhouwde koppen op. Op meer plaatsen zie je de vermenging van islamitische en christelijke kunst. Maar op andere plaatsen volgt men strak de eigen leer.
De kathedraal ziet er van buiten ook als kathedraal uit, afhankelijk van welke kant je kijkt. De klokkentoren staat los van de moskee-kathedraal zelf.
We verlaten het gebouwencomplex aan de kant van de rivier, de Guadalquivir. We maken daar nog foto’s op weg naar het “andere” bijzondere gebouw hier in de buurt: het Alcázar de los Reyes Cristianos.
In het Alcazar hangen mooie mozaïeken en verder is de tuin met waterpartijen erg mooi.
Op de terugweg naar de bus lopen we door de Joodse buurt, in de volle aanwezigheid van toeristen. Eenmaal buiten het gewoel drinken we een goed biertje op een rustig pleintje bij het Archeologisch Museum.
