Venetië (3)

We doen vandaag aan funeraire cultuur, met andere woorden we bezoeken de grote begraafplaats op het eiland Isola di San Michele. Het is het kerkhof voor heel Venetië, al schijnen er nog een joods en een protestants kerkhof op het Lido te zijn, voor het grootste deel katholiek maar er is ook bewegwijzering naar een protestants deel en een orthodox deel.

De enige manier om op het eiland te komen is met de vaporetta, de waterbus. Zo varen we langs een kant van Venetië die we niet eerder hebben gezien. Een zonnige periode in de mist levert nog een mooi plaatje op.

We lopen over het kerkhof en maken een paar foto’s die een goede indruk geven.

Er is ook een aantal internationale ‘beroemdheden’ begraven op San Michele. We zoeken er een paar op, in willekeurige volgorde: Igor Stravinsky (en zijn vrouw Vera), Sergei Diaghilev, Joseph Brodsky, Alleen Diaghilev stierf in Venetië, aan diabetes. Stravinsky overleed in New York, maar wilde begraven worden waar Diaghilev lag — Diaghilev was in 1909 zijn ontdekker toen hij artistiek leider van Ballets Russes was. En opdrachtgever: onder meer de muziek voor De Vuurvogel is door Stravinsky in opdracht van Diaghilev gecomponeerd.
Ook Brodsky is in New York overleden, we hebben nog niet kunnen vinden waarom hij in Venetië begraven wilde worden.

We komen bij toeval het graf van Tine tegen, de eerste vrouw van Multatuli (Eduard Douwes Dekker). Zie de laatste foto hierboven. Zij heeft in de laatste jaren van haar leven met haar kinderen in Venetië gewoond.
Over haar is een boek geschreven door Nelleke Noordervliet, en bij het graf is een korte notitie van het Multatuli Genootschap dat zich op enig moment, na een eeuw verwaarlozing, over het graf ontfermd heeft.