Vilnius

We “doen” Vilnius vandaag. Niet al te ver van de camperplaats is de halte van de trolleybus die naar het centrum gaat. Wij hebben nog nooit in een trolleybus gezeten. Het is niet erg sensationeel, hier in Vilnius op onze lijn 16 zijn het oude, wat vieze, bussen. De eindhalte is bij het Centraal Station, vanaf daar loop je zo de oude stad in.

Volgens de reisgidsen heeft Vilnius een van de grootste oude binnensteden van Europa. Misschien is dat zo, de binnenstad meet ongeveer 2 x 2 km. We komen binnen via de Dageraadpoort, de enige van de vijf toegangspoorten tot de stad die nog staat. Van buitenaf kun je de oorspronkelijke functie nog goed herkennen.

Eenmaal in de straat blijkt bij achteromkijken er een kapelletje in de poort te zijn met een wonderbaarlijk Madonna schilderij. De pelgrims komen van heinde en verre, en in grote getale.

We lopen door de oude stad, richting kathedraal. ons verste punt vanmiddag. Op het plein daar staat een fraaie maar wat wonderlijke, losse, klokkentoren. Het is net of ze eerst begonnen zijn een soort vuurtoren te bouwen, en pas later hebben bedacht dat het ook iets kathedraligs moest hebben. Toen was waarschijnlijk ook het geld op om de toren hoger te maken. Wij vinden het mooi.

Er zijn heel veel kerken op dit stukje aarde, van alle smaken van geloof en stijlen van bouwen. We gaan er een paar binnen om foto’s ter illustratie te maken. Een van de kerken is de jezuïtenkerk van Sint-Kazimir. Door alle vernietigingen en herbouw in de loop der eeuwen, en aanpassingen naar Litouwse stijl, tsaren-stijl en wat al vinden we het eigenlijk een lelijke kerk geworden. Op enig moment hebben de Sovjets er het Museum van het Atheïsme van gemaakt — we kunnen er enig begrip voor opbrengen. Bedenk overigens dat atheïsme in die tijd (ook) een “religie” was.

We maken foto’s van gebouwen en straatjes in de stad. Naast kerken zijn de gebouwen van de universiteit bepalers van het stadsbeeld. Ook gesticht door Jezuïten overigens.

Aan een van de binnenplaatsen van de universiteit is de academische boekhandel Littera.

De gewelfde plafonds zijn geheel bedekt met fresco’s van karikaturen van studenten en professoren. Overigens pas in 1978 aangebracht. We kopen er een boek over de geschiedenis van Litouwen in de periode 1940-1990 en maken foto’s van de plafonds.