Tampere
We gebruiken de hele dag om de afstand van Jämsänkoski naar Tampere te overbruggen. De kortste route in net 100 km, maar wij rijden op de Finse Merenvlakte langs de plaatsen waar we de mooiste landschappen vermoeden. We worden niet teleurgesteld.
Dicht bij Jämsänkoski zien we omvangrijke bosbouwgebieden. De opzet van de percelen verschilt nogal. Soms gaat het om terreinen waar “kerstbomen” van verschillende lengte zeer dicht op elkaar staan, dan weer om complete berkenbossen of bossen van hoge sparren. Hoe dan ook gaat het om de houtwinning, maar we vinden het ook wel mooi en soms fotogeniek.
Op een geparkeerde vracht hout zien we stammen van verschillende dikte. Op een van de dikste tellen we ruim 70 jaarringen — we beseffen dat bosbouw een totaal ander vak is dan landbouw waar je op zijn best met 2- of 3-jarige gewassen van doen hebt, maar meestal 1-jarig.
De wegen in dit deel van Finland zijn goed, maar de infrastructuur beperkt zich tot het noodzakelijke voor zover het verharde en bewegwijzerde wegen betreft. We rijden vandaag ook over onverharde wegen, prima te doen omdat het niet al te veel geregend heeft. Op diverse plaatsen stoppen we, ook om foto’s te maken.
Vlakbij Tampere ligt het stadje Nokia. Met een geschiedenis die 150 jaar t
eruggaat tot een daar gevestigde molen voor houtpulp en daarna een rubberfabriek heeft het stadje zijn naam gegeven aan Nokia, de multinational in telecom. We rijden er doorheen, het is er welvarend maar er is weinig te beleven. De stadsnaam vinden we terug op de gevel van een makelaar in huurhuizen.
We vinden een camping in Härmälä, een stadsdeel van Tampere tegenover de stad zelf, gescheiden door, jawel, een meer.
