Jämsänkoski

Uiteindelijk willen we Finland via Helsinki en het veer naar Tallinn verlaten, maar voor die tijd proberen we wat van het land te zien, met name midden-Finland. Autowegen zullen we zoveel mogelijk mijden. Van Vaasa rijden we naar Jämsänkoski, midden tussen de meren van de Finse Merenvlakte. Sowieso verwachten  we wel wat van het landschap in het land van de duizend meren dat er in werkelijkheid circa 60.000 zijn.

In de buurt van Vaasa rijden we nog door een landschap van akkerbouw. Vergelijk het met de Hoekse Waard — maar minder somber, althans bij het weer dat we hebben.

In principe wordt elk stukje land benut, maar er staan meer bomen dan in Nederlandse polders. Soms voor het mooi, maar in toenemende mate ook voor bosbouw — houtkap zeg maar.

Naarmate we meer oostwaarts en, voorbij Alavus, meer zuidwaarts gaan neemt de akkerbouw af en de bosbouw toe. Uiteindelijk rijden we door een volledig bebost gebied, waarbij allengs water een grotere rol opeist. Rivieren, beken, kleinere plassen en uiteindelijk ook tamelijk grote meren die onderling verbonden zijn. Zo komen we op de Finse Merenvlakte, een plateau van 90 – 180 meter hoog.

We hadden van te voren een camperplaats opgezocht in Jämsänkoski. We worden daar bijzonder aardig ontvangen door de eigenares die naast Fins slechts een klein beetje Duits spreekt. Ze laat ons alle voorzieningen en mogelijke plaatsen zien. We kiezen een plaatsje dicht bij het meer, zo dicht bij het water hebben we niet vaak gestaan. We maken een paar mooi plaatjes, uiteraard ook een in de late avond.