Moissac

Van Spanje naar Frankrijk, dat is het programma van vandaag. Vanuit Graus kunnen we eigenlijk twee kanten op: via de Bielsa tunnel of via de Vielha tunnel. We zijn al een paar keer door de Bielsa tunnel gegaan en nog nooit langs Vielha, dus kiezen we voor het laatste. Uiteindelijk willen we vandaag iets boven Toulouse komen, er lijken aardige camperplaatsen in Moissac aan de Tarne te zijn. Daarmee houden we de mogelijkheid open een of twee dagen langer te blijven staan als het weer en de omgeving daartoe uitnodigen, en ook de mogelijkheid om in twee of drie etappes naar huis te kunnen rijden.

De Vielha tunnel zelf is uitstekend te doen, twee banen uit Frankrijk en een er naar toe (kan gewisseld worden). Goed onderhouden en prima verlicht met brede rijbanen. Ook de wegen naar en van de tunnel zijn prima, dus deze Pyreneeën doorsteek bevalt ons goed.

Onderweg maken we foto’s op de plaatsen waar we een korte stop voor koffie of lunch maken. Vrij snel na vertrek gaan we over de stuwdam uit 1932 die de oorzaak is van het Lago Barasona.

Op weg naar Vielha komen we langs nog een groot stuwmeer dat er vanaf ons gezichtspunt fotogeniek en ansichtkaart-waardig bij ligt.

Min of meer per toeval ontdekken we een stop verder een piek met grote roofvogels, mogelijk ook weer lammergieren zoals we eerder in het nationaal park Monfragüe hebben gezien maar vermoedelijk zijn het keizeradelaars. Met een beetje fantasie zou je zelfs een nest bovenop de rots kunnen veronderstellen.

Na de Vielha tunnel is het nog 25 kilometer naar de Frans/Spaanse grens. Al snel kom je naast een snelstromende rivier te rijden, in Spanje nog de Garona geheten. Het duurde even voor het kwartje viel, maar hier is natuurlijk de oorsprong van de Garonne die ons blijft vergezellen tot Toulouse en daar al een zeer brede rivier is geworden.

Aan het eind van de middag landen we op camping Moulin de Bidounet op het L’Ile de Bidounet in Moissac. Dit kleine eiland in de Tarn is voor het grootste deel de camping. De toegang tot het eiland is via een brug en allereerst een poortgebouw waarin ook de receptie van de camping is. De poort is helaas maar 3 meter en 7 centimeter hoog, wij zijn dus te hoog. Gelukkig is er een voorziening die ons eigenlijk beter bevalt dan de camping zelf. Naast het poortgebouw is aan het zijtakje van de Tarn een klein terrein waar we mogen staan. Ook daar is walstroom aanwezig en we hebben het mooiste uitzicht van iedereen. We blijven hier zeker een dag extra staan.