Vagueira

Vier jaar geleden bezochten we Aveiro en omgeving als literaire pelgrimage vanwege Het zand voor de kust van Aveiro. Een (historische) roman van A. Alberts over een man, die verdwijnt en die terugkomt naar degenen, die wel of niet op hem wachten.

We weten niet precies hoe het historisch was, maar op deze kust zijn de zandstranden gigantisch breed en is er een complete landtong, soort van schiereiland, met aan de ene kant de Atlantische Oceaan en aan de andere kant Ria de Aveiro, een getijdenwater. De landtong strekt zicht uit van Vagos tot aan de haveningang van Aveiro. Deze is nu voorzien van diep in zee lopende pieren, zodat de haven altijd toegankelijk is. Ook aan de andere kant van de haveningang is er zo’n schiereiland.
We fietsen vanaf de camping naar Praia de Barra (11-12 kilometer), tot aan de vuurtoren bij de haveningang. Heen en terug dezelfde route, over een prima aangelegd fietspad.

Halverwege ligt het dorpje Costa Nova do Prado dat vanaf het begin van de 19e eeuw is ontstaan. We denken dat tot aan het feitelijk in gebruik nemen en bebouwen de ‘barra’ louter zand was — letterlijk het zand voor de kust van Aveiro.

Een belangrijke bron van inkomsten is tegenwoordig ongetwijfeld het toerisme, maar het haventje dat er op afstand als een jachthaven uitziet herbergt in hoofdzaak (professionele) vissersbootjes. We vinden het geheel smaakvol samengesteld, maar Praia de Barra bevat nog verloederde stukken. Er wordt zichtbaar aan renovatie en nieuwbouw gewerkt.