Wenen

We  vermoeden prachtige herfstkleuren op de helingen van Graz naar Wenen maar we zien er bar weinig van, want het is mistig en het miezert. En het is koud. Over de rit zelf is niet veel bijzonders te melden. 

We gaan weer over een weg waar tol geheven wordt, in de vorm van kilometer-eenheden die aftikken van een tegoed. We hadden er al eerder een kastje voor moeten aanschaffen. Iedere registratie onder een elektronisch poortje wordt met een bliep gemeld. Halverwege het traject worden het opeens twee bliepjes, teken dat het saldo op begint te raken. Bij elk benzinestation kun je het saldo laten bijladen. Voor ons de eerste keer maar het bleek simpel. Kastje op een soort kaartlezer leggen, saldo wordt uitgelezen, je laat het verhogen met het bedrag dat je wilt, betaalt met je pin, nieuw saldo wordt weggeschreven, klaar. Het lijkt erop dat de eerste waarschuwing komt als er nog boven de 30 € saldo is, dus je hoeft ook niet meteen bij te laden.
In Wenen rijden we naar de Reisemobil Stellplatz aan de Perfektastrasse – het broertje van de Stellplatz in Graz. Zelfs de pincode voor het sanitair gebouw is gelijk. We betalen voor 2 nachten, veel langer zal het niet worden want bij dit donkergrijze weer zijn we liever thuis. Maar eerst Steven en Margot bezoeken en Steven moed inspreken voor het inwerken van zijn nieuwe knie.