Rtina
Met het openbaar vervoer naar Zadar. De bushalte is aan de provinciale weg [106] direct om de hoek van de afrit naar onze camperplaats maar de bussen rijden niet heel vaak — om de 3 of 4 uur.
Op de heenweg rijdt de bus een aantal dorpjes af — dat is er naar toe rijden, eventueel mensen in- of uit laten stappen en over dezelfde weg weer terug. Dit is voor ons een prettige manier om ook iets van de streek te zien.
Zadar is met ruim 80.000 inwoners een stad van importantie in Kroatië. Het regime waar de stad onder valt is vaak gewisseld, niet altijd zonder geweld… Uit Wikipedia halen we dat Zadar Romeins, Byzantijns, Hongaars, Venetiaans, Frans, Oostenrijks en Italiaans is geweest tot het in 1947 onderdeel werd van Joegoslavië. Vul zelf de verschillende heersers in en kleur de plaatjes…
Vijfentwintig jaar geleden (nog maar) braken hier de anti-Servische rellen uit in de onafhankelijkheidsoorlog en werd de Zadar meerdere malen beschoten. In het oude centrum staan nog de nodige oude gebouwen overeind, te midden van tamelijk recente nieuwbouw.
We brengen een aangename middag door in het oude deel van Zadar. In de smalle straatjes vind je veel gebruikelijke troep voor toeristen, en dito eetgelegenheden maar ook chic in kleding- en schoenenzaken. De kerken zijn van buiten prachtig, van het Romeinse forum is het grondplan uitgelegd.
Binnenin zijn de kerken niet aangekleed met pracht en praal en sommige zijn niet toegankelijk. De Byzantijnse Donatuskerk met zijn ronde vormen is helaas niet open.
Langs de Anastasiakathedraal zitten oude dames te handwerken, trots midden tussen hun eigen gemaakte spullen die te koop zijn. Eén mevrouw heeft een bordje opgehangen dat dit de “Not made in China-shop” is.
De oude stad is een schiereiland, op de kop bevinden zich twee kunstwerken: het Groeten van de Zon en het Zeeorgel. Het Groeten van de zon is een grote cirkel gevuld met zonnecellen, waardoor mooie lichteffenten ontstaan. Op de boulevard zijn ook kleinere cirkels geplaatst die samen op schaal de zon en de planeten representeren. Het Zeeorgel is een stelsel pijpen onder de ‘boardwalk’ waar de golfslag lucht door heen blaast, waardoor een eeuwig variërende compositie ontstaat die wat mysterieus maar aangenaam klinkt.
Aan de haven onderaan de stadswal met daarin de Landspoort is een goed restaurant (Fosa) te vinden. We eten er aan het begin van de avond een prima vismenu.
