Venetië
Het is zulk prachtig weer dat we de cultuursoldaatjes even met verlof sturen, we gaan een gewoon dagje Venetië doen. De routine kennen we inmiddels: de halte van de waterbus is op 400 meter loopafstand van de camping, een dagkaart voor 2 dagen kost 30 € — daarmee mag je op alle boten van de ACTV die het vervoer in en om Venetië verzorgt. Meestal wordt de term ‘vaporetto’ gebruikt, maar strikt genomen zijn dat alleen de kleinere boten die in hoofdzaak op het Grand Canal varen. Wij gaan met een grotere boot met meerdere dekken die ‘motonave’ wordt genoemd, rechtsreeks naar San Zaccario de Pietà vlak bij San Marco. Er is nog een tussenmaat die vooral om Venetië en naar de eilanden wordt gebruikt: de ‘motoscafo’ — meestal op ringlijnen.
Na koffie op het terras van hotel Londra Palace nemen we een van de ringlijnen. We gaan met de klok mee vanaf San Marco aan de buitenkant over het Canale della Giudecca, bij de cruise terminals en het station naar binnen en aan de andere kant verder over de Canale Sacche en het Canale della Fondamente Nove. Vanaf het water heb je soms het beste zicht op alle moois van Venetië. We maken veel foto’s.
We stappen af bij halte Fte Nove omdat we eigenlijk de begraafplaats op het eiland Cimetero de San Michel willen bezoeken, het ligt er tegenover. Maar eerst lunch!
Het terras van restaurant Algiubagio steekt uit in het water. Het is een fantastische plek met uitzicht over het water en zicht op het begraafplaats eiland. We hebben er een prima lunch.
De begraafplaats blijkt om 16:00 dicht te gaan, we moeten ons voorgenomen bezoek daarom uitstellen. We lopen vanaf Fondamente Nove naar San Marco en San Zaccario voor de terugreis naar Punta Sabbioni. Het is een mooie wandeling. Om iedere hoek en achter iedere brug liggen er weer nieuwe foto’s om gemaakt te worden.
Vergeleken met 2 jaar geleden valt op dat het nu heel druk is met gondels, bijna is het file varen.
In dit deel van de stad is het rustig, weinig toeristen te bekennen. We lopen zo’n beetje op met gezinnen met jonge kinderen die hier wonen en die elkaar ontmoeten op het Campo Santa Maria Formosa, een groot plein met een paar terrassen en veel ruimte voor de kinderen om te spelen.
Pas dichtbij San Marco komen we in de drukte terecht, daar zijn ook weer de grote gezelschappen met gids — Amerikaanse, Duitse dan wel Aziatische bezoekers.
Op San Marco bewonderen we nog de fresco’s boven de ingang van de kerk en opzij. Door de al laag staande zon staan ze precies in de schijnwerpers.