Cabo de Gata
We kunnen nog wel zuidelijker maar dan moeten we de ferry van Almeria naar Nador in Marokko nemen (doen we in elk geval dit jaar niet). We zijn wel heel dicht bij Almeria, in het Parque Natural de Cabo de Gata op een camping met deze naam en op fietsafstand van de Kaap zelf.
Het weer is hier redelijk maar het waait hard (windkracht 6). Als we op de weerkaarten kijken die we tot onze beschikking hebben is dit gebied in Spanje ongeveer de postzegel waar het droog is met een temperatuur van net 20 C. Het zal overal verbeteren maar dat kan nog enkele dagen tot een week duren. We blijven daarom minstens twee dagen hier.
De verdere plannen hangen af van het weer, maar ook van het advies van Mercedes: we kregen vandaag precies dezelfde foutmeldingen van de boordcomputer als twee weken geleden. Toen was het een verbrande sensor ter waarde van 700 €, als het nu weer hetzelfde is hebben we een serieus probleem dat we misschien beter in NL kunnen laten oplossen. In dat geval keren we eerder terug.
Los van zorgen over weer en techniek is de tocht van vandaag een boeiende. De oostkant van Andalusië, zo’n 100 km vanaf de kustlijn, is ruig land met scherpe bergruggen, lege vlaktes en zoutvalleien en droge rivierbeddingen. Denk aan het landschap van Clint Eastwod westerns, zelfs letterlijk want The good, the bad and the ugly is bij Almería opgenomen.
Het landschap is hier en daar woestijnachtig, waarbij je het gevoel krijgt dat het echt woestijn wordt als er 40 of 100 jaar niets aan gedaan zou worden. Maar tegenwoordig wordt er planmatig en professioneel ingegrepen in het landschap om het groener te krigen en te houden. Een van de problemen van het klimaat ervaren we zelf: uit een enorme plensbui valt zeer veel water, maar niet langer dan een half uur. Als het niet opgevangen wordt stroomt het gelijk weer weg langs de dorre hellingen. Daarom zijn er nu op heel veel plaatsen kunstmatige bassins aangelegd, soms op zwembadgrootte maar ook als kleine meertjes, om het water te behouden voor als het echt nodig is.
Ook worden op veel plaatsen de hellingen die vruchtbaar zijn heringericht met terrassen, bijvoorbeeld voor vruchtbomen.
Wij hebben geen vergelijk met hoe het anders zou zijn maar we denken de successen van de aanpak her en der te kunnen zien in een soort van mozaïek-landschap met veel groene patches.
