Madrid
We besluiten om nog een extra dag in Madrid te blijven. Het is prima stadsweer en we willen in elk geval het Prado en het Museo Thyssen-Bornemisza bezoeken. En Cor moet nog terug naar de snelle wifi van de Apple Store om het terugzetten van de backup af te ronden.
Voor het Prado reizen we met een overstap naar metrostation Banco de España. Op het eerste gebouw dat we zien als we het metrostation uitkomen hangt een fier spandoek “Refugees Welcome”.
Het is het voormalige hoofdpostkantoor, tegenwoordig een centrum voor cultuur en burgerschap: het CentroCentro Cibeles de Cultura y Ciudadanía.
Vanaf daar is het een korte wandeling over Paseo del Prado naar het museum.
Bij en in het museum is het druk, en nu is de “Bosche” Jeroen Bosch tentoonstelling nog niet eens geopend, dat is vanaf 31 mei.
In de zalen mag niet gefotografeerd worden, maar we sneaken toch een paar foto’s.
Een Rafaël …
… en een Pieter Bruegel de Oude wiens Triomf van de dood zo bij el Bosco zou kunnen hangen (weliswaar van een halve eeuw later). Onze foto is goed, maar die uit Wikipedia is beter.
In het Prado kun je dagen of weken doorbrengen. Wij laten het bij een dag en beperken ons tot een aantal meesters: Dürer, Goya en Velazquez — samen al goed voor 18 zalen.
We zijn andermaal onder de indruk van Goya, nadat we in Zaragoza zijn soms heftige etsen hebben gezien. Vooral de zaal met de 14 zg. Pinturas negras, in hoofdzaak in de kleuren zwart, grijs en bruin maakt een verpletterende indruk.
Goya maakte deze schilderijen in de laatste fase van zijn leven, geplaagd door slechthorendheid en depressies.
Twee fameuze werken uit een andere levensfase, de “Maja’s”, hebben we niet gezien, misschien waren ze uithuizig. Buiten nemen we symbolisch onze hoed af voor Goya die bij de ingang van het Prado met een standbeeld wordt geëerd. Met een maja aan de voeten…
