Zaragoza

Op een paar honderd meter van de stadscamping Ciudad de Zaragoza vinden we een bushalte voor lijn 41, die ons naar het oude centrum brengt bij de Puerta del Carmen. Hoogtepunt van het oude stadsdeel is de Plaza de Nuestra Señora del Pilar waar zich de basiliek met die naam bevindt, met verderop de kathedraal La Seo op een aangrenzend plein. 

 

 

 

 

Als we het wel hebben is de basiliek de eerste aan Maria gewijde kerk — Maria is in Spanje voor de katholieken zeer belangrijk. Het verhaal van het ontstaan van de kerk is de moeite waard. In het jaar 40 was de heilige Jacobus in grote vertwijfeling over waar hij zich vestigen zou om de heidenen te bekeren. Totdat engelen een zuil neerzetten aan een oever van de Ebro waarop vervolgens de Maagd aan hem verscheen en hem zei ter plekke een kerk te bouwen, ze zou de zuil achterlaten als blijk van haar verschijning. Zo is het gebeurd, het verklaart de Pilar in de naam. Daarna gingen er nog vele eeuwen historie overheen, maar in de 18e eeuw werd de huidige basiliek afgerond. Het is één van de grootste kerken van Spanje, met drie schepen, vier hoge torens en elf koepels met gekleurde, betegelde daken. Midden in de kerk staat de kapel van de Virgen del Pilar, waar een heel klein beeldje van de Maagd op een marmeren zuil staat. Dit zou die zuil uit het jaar 40 zijn.
Het beeldje zelf gaat doorgaans schuil onder een doek, een ‘manta’, slechts drie dagen per maand wordt het aan de gelovigen getoond. Vandaag is niet een van die dagen. 
 
Foto’s maken mag niet, maar we smokkelen er een paar, waaronder een van de Mariakapel. 
 

 

De kerk zelf is somber, wel zijn de koepelplafonds bijzonder. Ze zijn versierd met fresco’s waarvan sommige van local hero Goya.
 

 

Het plafond van de Mariakapel is opengewerkt zodat je de plafonds van de koepel er doorheen ziet. Het levert een Esscher-achtige foto op.
 

 

 
La Seo is overdag niet voor het publiek toegankelijk, maar het fraais zit hier gelukkig aan de buitenkant. Het is een wonderlijke mengeling van stijlen met een belangrijke rol voor mudéjar-versiering in (bak)steen en keramiek. 
 

 

 

Vlakbij is het Museo Goya. Naast werken van voorgangers, tijdgenoten en navolgers hangt er een enkele originele Goya. Heel bijzonder is echter de collectie tekeningen / grafisch werk. Honderden etsen in samenhangende series worden getoond — het is goed werk maar soms ook heftig door de thematiek die voortkomt uit Goya’s engagement. 

Ze hebben er een mooie opstelling van gemaakt met geresearchde uitleg in Spaans en Engels per prent, waarbij ook de symboliek wordt uitgelegd en geduid in tijd en context. 
 
Fotograferen mocht niet, de foto komt van de site van het museum. De prenten liggen in twee rijen, als je er voor gaat staan wordt de uitleg verlicht van het tweetal waar je staat. Die tekst wordt weer donker als je verder loopt.