Albarracín

Vandaag rijden we van Peniscola naar Albarracín in Aragon. Cor is een beetje ziek, dus we nemen de snelweg AP-7 naar Valencia. Rijdt goed maar is vrij saai. Dan links af de A23 op. Dat is een uitstekende  weg die door een beetje woest, maar mooi landschap gaat. Veel bergen, maar op aangename afstand, zodat je een mooi uitzicht hebt. Helaas lukt het niet om er foto’s van te maken.

Dat lukt wel op de weg vlak bij Albarracín, waar al veel bomen mooi geel gekeurd zijn. Even buiten het dorp vinden we een uitstekende camping. Het is nog steeds goed weer.

Bij het dorp zijn groentetuinen en ook hier weer de mooi gekleurde bomen. Jammer is dat het weer nu grijs is.

Albarracín ligt aan de rivier de Guadalaviar, die hier nog vrij smal is, verscholen onder het groen.

Boven de stad is een klif met daarop vestingsmuren met Moorse torens.

De vestingsmuren op de klif overhersen het beeld van het dorp. Zelfs bij grauw weer passen de herfstkleuren mooi bij de gebouwen.