Montserrat (vanuit Barcelona)

Bij de Tourist Information hebben we een combinatiekaart gekocht om Montserrat te kunnen bezoeken. Het klooster en de berg zeg maar. De kaart geeft daar toegang maar ook vervoer in metro, trein (een uur ongeveer), de kabelbaan om naar boven te gaan en desgewenst nog twee ‘funiculars’, kabeltreintjes vanaf de plaats waar ook het klooster en de basiliek zijn.

De kabelbaan is uit 1930, men vermeldt trots dat het nog de oorspronkelijke uitvoering is… Dat is pas bij tweede beschouwing een geruststelling, want ja de Eiffeltoren staat ook nog, en al langer, en we zien nergens het betonrot waaraan binnenkort thuis de HSL ten onder zal gaan.
Het oogt wel als een kleine cabine, maar er gaan 35 mensen in.
De berg is ruim 1.200 meter, het klooster is op 720 en een funicular brengt ons vanaf daar tot bijna 1.000 meter. Omdat het omringende land vrij vlak is, en laag – zo ongeveer op zeeniveau – is het uitzicht spectaculair. 

De ‘zaagtand’ op de foto is de verklaring voor de naam. ‘Mont’ betekent ‘berg’ en ‘serrat’ is Catalaans voor ‘gezaagd’.

De vele pelgrims die de basiliek bezoeken komen niet voor het uitzicht maar voor de Zwarte Madonna, een 95 cm hoog beeldje van Maria met Kind, dat geheel van goud is op hoofd en handen na, die uit hout gesneden zijn als we het goed begrijpen. Dit madonnabeeld stamt uit de 12e eeuw, men vermoedt dat de donkere kleur van het gelaat is veroorzaakt door de rook van de vele kaarsen die aan haar voeten ter verering gebrand hebben. 

We proeven hier iets van de sfeer die we in Loreto in Italië tegenkwamen. De vele pelgrims en bezoekers die uit hun diep geloof hier zijn, overigens vrolijk gemengd met toeristen uit alle windstreken, en de mythevorming rond de noodzaak hier een klooster en basiliek neer te zetten. Ook in Loreto is er een zwarte Madonna, in een basiliek die daar om het oorspronkelijke huisje van Maria is gebouwd.
Hier is het verhaal dat in 880 een Mariabeeld door herdersjongens werd gevonden in een grot op de berg. De bisschop wilde het verplaatsen naar een kerk in de buurt maar het beeld was te zwaar. Hieruit concludeerde hij dat het de wil van de Madonna zelf was om hier te blijven. Hij liet er de hermitage van de Heilige Maria bouwen, dat is nu het klooster.