Uit de boeken van de National Trust wisten we al dat we beslist naar de Landscape Gardens in Prior Park moesten. We hebben uitgezocht hoe ver het ongeveer is en daarom besloten er op de fiets heen te gaan. Gisteren hadden we nog de kans om er een met hop on-hop off bus heen te gaan…

Heel ver blijkt het inderdaad niet, maar vanaf de stad is het feitelijk een — voor fietsers — steile weg omhoog. Als we bij de ingang zijn blijken we zo’n 120 meter hoogteverschil in de  benen te hebben.

Het park is adembenemend, niet alleen vanwege de fietstocht. Vanaf het hoogste punt heb je een schitterend uitzicht over het park met op de achtergrond de skyline van Bath. En het mooiste is dat het park inderdaad een landschap is.

Een overzichtelijke vallei met bos, weide (met vee) en een meertje. In het meer is een zogenoemde “Palladian” brug gebouwd. Er zijn maar 4 van dat soort bruggen in de wereld.

Het woord gaat terug op de Italiaanse architect Andrea Palladio, waarover we in het verslag van onze tocht van vorig najaar al het nodige hebben gemeld, onder meer over de fameuze Villa Rotonda in Vicenza.

In het meer zwemt een trots zwanenpaar, sinds gisteren (hoorden we bij het inchecken) ouder van 4 jonge zwanen.

Het park staat vol met bloeiende wilde knoflook (Allium arsinum), dat in het Nederlands ook wel “daslook” wordt genoemd. Het mooie van dit plantje is dat alles er van eetbaar is: de bladeren, de bloem en ook de knol. In de Tea Shed van de Trust liggen o.a. recepten met de wilde knoflook. Het is toegestaan (en wordt zelfs aangemoedigd) om zelf de planten te plukken, we krijgen er zelfs een papieren zak voor. We eten er ‘s avonds lekker van, gecombineerd met spinazie en nog wat prei, lente-uitjes en in de oven gemaakt met eieren.

Voor we  bij de camper zijn maken we een korte omweg op de weg terug langs de Royal Crescent, een in een boog gebouwde rij huizen (2e helft 18e eeuw) naast het Royal Victoria Park.