Boscastle

We zijn dit jaar lid geworden van de National Trust. Voor ons een extra stimulans om bijzondere plaatsen te bezoeken. Grofweg kun je zeggen dat de Trust beschikt over onroerend goed (kastelen, landhuizen e.d.), tuinen (vaak in combinatie) en “landschappen”. In het laatste geval zijn ze eigenaar, of beheerder, van speciale gebieden met een historische, geologische, biologische of sociologische betekenis. Zo kwamen we op onze tocht in de buurt van Land’s End en ook daarboven wel ruïnes tegen van tinmijnen. Een aantal gesloten mijnen is in bezit van de Trust, soms gerenoveerd of aangepast. Er waren ook kopermijnen, en vergis je niet:  begin 19e eeuw leverde Cornwall 2/3 van het wereldtotaal aan koper. De mijnbouw heeft het landschap van Cornwall en West-Devon blijvend veranderd, reden waarom het tot het Unesco Werelderfgoed hoort.

uit Wikipedia

In de categorie gebouwen heeft de Trust niet al te ver van St. Ives, in Tintagel het zogeheten “Tintagel Old Post Office”. Het stamt uit 1400 en was oorspronkelijk een boerenhuis. De naam is van later en duidt er op dat men ooit de licentie verwierf voor ontvangplaats voor briefpost voor het district.

We zijn op weg naar Wales, dus Tintagel ligt dicht bij onze route. We gaan er heen maar het valt tegen. Tintagel is een weinig aantrekkelijk dorpje, vol toeristen — ja, wij ook — en naar het lijkt vooral met elkaar concurrerende betaald-parkeerterreinen. Die zijn nu nog behoorlijk leeg, dus in het hoogseizoen zal het hier helemaal niet uit te houden zijn. En ook het Post Office valt tegen: een onooglijk klein gebouw, waaraan je wel kan zien dat we van de wereld van het graniet (in Zuid Cornwall) in die van de leisteen zijn terechtgekomen. We gaan er niet in.

We vervolgen de kustweg naar het noorden en komen zo min of meer toevallig in Boscastle terecht.
Hier is een heel gebied met bijbehorende gebouwen van de National Trust. Boscastle beschikt over een natuurlijke, beschutte, haven met een ingang die zich vanaf de oceaan naar binnen slingert. Ongetwijfeld brengen ook hier toeristen een belangrijk deel van de inkomsten voor het dorp binnen, maar er wordt ook geleverd: er is een prijswinnende bakker, er is goed uitziende horeca, er is een in krab en kreeft gespecialiseerde winkel waarvan de eigenaar zelf de vangst binnen haalt en elke dag vers verwerkt. We kopen een onsje vers kreeftenvlees.
De feitelijke trekpleister is die natuurlijke haven met het havendorpje, en hoge kliffen die in zee uitsteken. We maken er foto’s.

Na een korte wandeling in Boscastle vinden we een camping in Umberleigh, deze keer weer wel van de Club. De camping is ruim opgezet en van de ons inmiddels bekende kwaliteit. Fraai uitzicht.