Vandaag willen we richting Lands End. We hebben een camping in Sennen Cove op het oog. Ons navigatiesysteem leidt ons over de A390 via St. Austell en Truro. Truro is de bestuurlijke hoofdstad van Cornwall.

Bij het binnenrijden zien we in het voorbijgaan de kathedraal. Een parkeerplaats blijkt niet te vinden, ook bij een Tesco is geen goede plaats voor onze camper. We zijn te lang en het is er te druk. We kopen snel wat brood en wat lekkers vanwege Bevrijdingsdag en nemen dan maar een foto van de kerk. Buiten het centrum stoppen we op een ongebruikte weg om koffie te drinken en nog wat foto’s te maken.

Geografisch gezien ligt Truro in een soort kom. Twee rivieren, Kenwyn en Allen, vloeien er samen tot één (de Truro) die verderop uitkomt in River Fal. Omdat we er bij laag water zijn wijst niets er op, maar in 1988 waren er hier zware overstromingen waarbij het stadscentrum serieus beschadigd is. Nu zijn er her en der waterkeringen.

Via de A394 gaat het richting Falmouth en Helston. We maken een omweg door Falmouth zelf om een snelle indruk te krijgen. Plaatsen als Falmouth en Dartmouth liggen aan mondingen van rivieren, zoals de namen ook weergeven. De Zuid-Engelse kust heeft veel inhammen, waarin rivieren uitmonden. Eerder kwamen we Plymouth en Fowey tegen die aan de monding van een rivier liggen. Het levert een karakteristiek landschap.

Verder naar het westen stoppen we bij St. Michael’s Mount. Een rotsig eilandje in de zee met een kasteel en een kapel. Bij laag water kan je het over het zand bereiken. Er zijn ook bootjes. Maar vandaag is alles gesloten vanwege de harde wind. De zee is wild, je kan je buiten de auto nauwelijks staande houden. De rots met het kasteel is prachtig, doet denken aan Mont Saint Michel in Frankrijk.

We vinden de camping, maar de omgeving is weinig aantrekkelijk en het toegangsweggetje is zo smal dat we er van afzien. In St. Ives verwachten we een betere plek, met uitzicht op zee.

De weg er naartoe, langs de kust is prachtig. Bovendien is de zon gaan schijnen, zodat het er vrolijk uitziet. Het is heuvelachtig terrein met veel graniet. De percelen zijn met stenen uit de omgeving afgebakend, het gras groeit en de koeien grazen. Sommige dorpjes hebben huizen die geheel met die natuurlijke stenen gebouwd zijn. De ommuurde weilanden zijn heel kenmerkend voor het fraaie landschap. Het “patchwork landscape” komt op vele plaatsen voor in Engeland.

Het is een geweldig mooie tocht over een, vanaf St. Michael’s Mount, gedeeltelijke single track road. We raken al gewend aan dit wegbeeld met zijn passing places her en der. De camping bij St. Ives, het Polmanter Touring Park, is niet van de Club maar zeer mooi uitgevoerd met goede voorzieningen. We blijven er een dag om St. Ives te bezoeken.