Hoewel het regenachtig is lopen we naar het dorpje Slapton. Het is klein, de straatjes zijn smal. Er is een voor deze streek typische kerk en er zijn minstens twee pubs waar je ook kunt eten. De tuinen en bloemenbalkons van de huizen zijn goed verzorgd, er bloeien al veel bloemen.

We nemen op de terugweg een public footpath dat ons door een bos leidt naar Slapton Ley, het zoetwater binnenmeer. Ook hier veel bloeiende planten als primula, campanula en lelietjes van dalen, alles als wilde inheemse plant. We komen ook veel platte peterselie tegen, daar plukken we wat van voor in de risotto van vanavond.

Het pad gaat langs de oevers van de ‘Ley’. Mooie wandeling, die op sommige plaatsen direct langs het water gaat. We hebben zowel het hoofd als de voeten droog weten te houden.