Salisbury

Aan het begin van de middag lopen we naar het centrum van Salisbury. Het is een flinke wandeling, eerst naar het dal van de Avon en vervolgens langs de rivier verder.

Old Sarum

Vanaf het pad zien we Old Sarum liggen. Alleen de wallen zijn nog zichtbaar (Romeinse fortificatie uit de 1e eeuw), later is daar een stadje en een kathedraal gebouwd, maar begin 12e eeuw zijn de bewoners naar het vruchtbare dal getrokken. Dat is het begin van het ontstaan van Salisbury geweest.

Bij de stad aangekomen zien we hele hordes toeristen, de onvermijdelijke schoolkinderen op excursie, maar ook groepen volwassenen. We bereiden ons voor op wat we “Marken/Volendam” zijn gaan noemen, maar bij de kathedraal aangekomen lijkt de drukte verdampt te zijn.

De kathedraal is prachtig, ligt in een soort park, omgeven door huizen. Sommige stukken doen denken aan het broeder- en zusterplein in Zeist bij het Slot. De kathedraal is in een uitzonderlijk kort tijdsbestek gebouwd (38 jaar). Daardoor is de stijl –vroege Engelse gotiek — voor het hele gebouw consistent gebleven. Dat geeft een heel harmonieus beeld. De kathedraal binnen is mooi sober gehouden, zonder protestants te worden, met eenvoudig maar passend versierde plafonds.

Naast de kathedraal is een kloostergang die ook toegang geeft tot een kapittelzaal. Hier wordt een van de vier overgebleven exemplaren van de (getekende) Magna Carta bewaard. Dit jaar heeft de ondertekening 800 jaar geleden plaatsgevonden. Het document met het karakter van een grondwet ligt, naar men zegt, aan de basis van de westerse democratie. Pikant is dat Magna Carta is afgedwongen omdat een koning (John) zich niet netjes gedroeg (onder meer met belastinginning), maar dat de parlementaire democratie pas 400 jaar later een echte boost kreeg omdat andermaal een misdragende koning (Karel) de aanleiding was tot het afdwingen van concessies (en overigens ook tot het verliezen van zijn eigen hoofd).

In de kathedraal lopen heel veel oude dames en een enkele heer rond die rondleidingen geven. Er is nog meer vrijwilligers werk: de zitkussen op de harde banken, de kussens om op te knielen zijn allemaal met de hand geborduurd, in kruissteken. Alle verschillend, maar wel met dezelfde maat en kleurstelling. We brengen er geruime tijd door.

Na wat boodschappen gedaan te hebben proberen we een bus te vinden om naar de camping te gaan. Er rijden hier verschillende maatschappijen, met verschillende haltes. Leve de concurrentie: er is niet eenvoudig achter te komen welke buslijn langs de camping gaat of waar die vertrekt. Daarom nemen we een taxi die relatief goedkoop blijkt te zijn.