Niet ver van Oxford in de buurt van Woodstock ligt Blenheim Palace, het landgoed van de Dukes van Marlborough, de voorouders van Winston Churchill. Hij is er geboren en heeft er gewoond. Het landgoed is voor een deel als museum ingericht en is voor het publiek toegankelijk, evenals de bijzonder fraaie tuinen. We zijn inmiddels wat gewend aan de Engelse toegangsprijzen, maar hier weten ze werkelijk van prijzen. Een kaartje kost £ 22,50 per persoon. Het is geldig voor de dag, maar je kan het kosteloos om laten zetten naar een jaarkaart, dat dan weer wel. Senioren krijgen een beetje korting en gezinnen gaan voor circa 60 pond. Ondanks de hoge prijzen is het druk.

Het huis is erg groot, eerder een kasteel dan een huis. In het huis is een looproute door de kamers en langs alle objecten. Er is een tentoonstelling over het leven van Winston Churchill, daar stroopt de rij en is het erg vol. In de volgende kamers gaat het beter.

Er hangen indrukwekkende wandkleden, er er zijn prachtige serviezen. Alles in opdracht van de achtereenvolgende hertogen gemaakt. John Churchill was de 1e hertog in begin 18e eeuw, in 2014 is de 12e hertog geboren.

Ai Weiwei heeft een exhibitie in Blenheim Palace. Mooi ontregelend: in een aantal kamers is een werk van hem opgesteld: een scheve tafel, een kleed vol krabbeschilden, maffe stoelen en in de eetkamer, waar een mooi gedekte tafel staat, de twaalf beelden van de dierenriem.

De tuinen zijn prachtig, sommigen strak, anderen wilder. Daarbuiten is het uitzicht op het landgoed prachtig. Een compleet meer hoort tot het landgoed, we lopen het pad langs het meer en  komen een arboretum, een serieuze waterval, een rozentuin en korhoenders tegen.

Na een bezoek aan de shop lopen we terug naar onze camper. Patricia heeft voor het avondeten risotto gemaakt, “by the book” en erg goed gelukt.  In Oxford hadden we bij de butcher sausages (zwijn met appel, porc) gekocht, die smak

en er goed bij. Zo sluiten we een geslaagde dag af.