Canterbury

Voor de ingang van de camping nemen we de bus naar de stad, een korte rit van een paar haltes. Een retourtje kost 3 pond per persoon, niet echt goedkoop.
Als we op het busstation aankomen is het guur, met veel wind. De eerste winkelstraten die we zien, en een marktje daar, maken een rommelige, wat armoedige indruk. Verderop in het centrum wordt het  beter.

Canterbury is een oude stad met een rijke historie. In de loop van de tijd is er, ook in het centrum, van alles gebouwd en niet altijd even passend. Er zijn wel mooie stukken. De tuinen langs de rivier (de Stour) die door de stad loopt zijn fraai en verzorgd, je kunt er een mooie rondwandeling maken en bij beter weer ook varen met een soort van punter.

De kathedraal is bezienswaardig. We waren hier al eerder, lang geleden. De toegang was toen misschien ook niet gratis, maar vandaag de dag vragen ze 10,5 pond entree per persoon. We kopen toch maar een kaartje en gaan de kerk in. De ramen zijn in elk geval prachtig. Het is niet heel druk, maar er zijn veel schoolklassen (misschien die gelijk met ons bij de Kanaaltunnel stonden te wachten). Ze krijgen uitleg van een gids, of rennen rond met stencils met vragen die beantwoord moeten worden.

De kathedraal is de basis van de aartsbisschop van Canterbury, d.i. van de Anglicaanse Kerk. De geschiedenis is er een van politiek en intriges, soms bloederig. Thomas Beckett, aartsbisschop, wordt in de kerk in 1170 vermoord. Omdat zijn volgelingen bang zijn dat zijn lijk of botten gestolen zullen worden wordt hij in de kathedraal begraven onder de stenen van de vloer. Vier jaar na de afscheiding van de Anglicaanse kerk van Rome laat Henry VIII in 1538 alle overblijfselen van Beckett verwijderen en vernietigen. Ter herinnering staat er nu op de lege vloer een eeuwig brandende kaars…

Na ons bezoek aan de kathedraal genieten we in de stad van koffie met  homemade apple pie. Europa heeft er in elk geval voor gezorgd dat je ook in Engeland goede koffie kan krijgen, deze is in elk geval voortreffelijk.

We zoeken de bus weer op voor de terugtocht. Het wachten in een busstation is in elke stad een klein sociologisch onderzoekje. Vinden we elke keer weer leuk. Voor ons ongebruikelijk in het straatbeeld zijn de vele jongens en meiden in schooluniform. De jongens steevast met een op de groei gekochte broek die een of twee lengtematen te groot is. De meiden dragen een soort van blazer op een extreem kort rokje. Weliswaar hebben ze er decent zwarte panty’s onder, maar de aanblik ontlokt Cor toch de opmerking dat het pornographer’s delight hier gewoon op straat loopt.