Canterbury

We hebben geboekt voor een plaats op de trein onder het Kanaal voor 14.20. Vanaf Terneuzen is het ongeveer 2 uur rijden, maar we nemen veel ruimer de tijd. Dat pakt aanvankelijk goed uit. Op de A40 in België lopen we bij wegwerkzaamheden bijna een uur vertraging op. Is het  chauvinisme of is het echt zo dat in Nederland wegomleggingen slimmer in elkaar steken? Het ziet er hier in elk geval niet zo handig uit.

We zijn op tijd, maar vlak voor aankomst bij de tunnel krijgen we een sms-je dat er problemen in de tunnel zijn die veel vertraging opleveren. We moeten ons wel op de gewone tijd melden (dat is 13:40). We worden naar het parkeerterrein voor hoge voertuigen geleid (de grens ligt bij 1.85). Hier staan veel voertuigen te wachten. Campers, bestelbussen en veel touringcars met leerlingen die op schoolreis zijn. Die gedragen zich prima, hangen wat in groepjes rond en kletsen en flirten. Wat jongere jongens vermaken zich urenlang met een balletje.

Onze vertraging is 3 uur, zo staat op het mededelingenbord. De vertrektijden van de treinen zijn in principe om het half uur, de groep voertuigen die op hetzelfde tijdstip vertrekt wordt met een letter aangeduid. Wij hebben L, als we aankomen zijn B en C niet vertrokken en is D aan het laden. Omstreeks 17:00 verschijnt het bericht dat we mogen oprijden richting laadplateau. Om 17:45 vertrekken we echt.

Door het uur tijdverschil met Engeland komen we toch niet zo laat aan. Wel in de avondspits, het is erg druk. We gaan naar een camping in de buurt van Canterbury. Ons navigatiesysteem brengt ons al gauw op smalle wegen, makkelijk voor het rijden — we moeten middenop  blijven. Dat is riskant bij een plotseling opdoemende tegenligger: je moet uitwijken naar links, maar je reflexen staan nog ingesteld op rechts.

De camping is van de British Camping and Caravanning Club. Mooi terrein, grazige groene velden met her en der konijntjes. Erg idyllisch en een schril contrast met beelden van de ochtend die we nog niet kwijt zijn: in hoofdzaak donkere jongens en mannen die vlak bij de ingang naar het tunnelterrein de snelweg zijn opgegaan, levensgevaarlijk, omdat daar op de vluchtstrook een lange rij vrachtwagens staat met vertraging vanwege de tunnelstoring. Ze proberen in die vrachtwagens te geraken om zo in Engeland te komen. Kansloos lijkt het. Sowieso lukt het niet bij de verzegelde ladingen. Er is ook veel politie om de gelukzoekers bij de vrachtwagens weg te houden. Stevig bewapend, het ziet er grimmig uit. Wat een naargeestige hopeloze toestand.