Venetië (Punta Sabbione)

Vandaag bezoeken we de Architectuur Biennale in Venetië. Dichtbij onze camperplaats is een aanlegplaats voor ponten die het openbaar vervoer verzorgen in een netwerk dat lijkt op dat van een metrostelsel in een grote stad. Lijn 14 en 15 brengen je snel op San Marco, de een direct, de ander via een stop op het Lido.

We varen een stukje gelijk op met een van de grote cruise schepen die Venetië bezoeken. Ze zijn hoger dan welk gebouw in de stad dan ook.

De biennale heeft dit jaar als thema “Fundamentals” en vindt plaats op twee locaties die min of meer aan elkaar grenzen: Giardini della Biennale en het Arsenal. De Giardini is het hoofdterrein (speciaal voor alle biennales opgezet, inclusief vaste landenpaviljoens). 

Hier is ook het centraal paviljoen waar de veel besproken expositie “Elements of Architecture” is ingericht onder verantwoordelijkheid van Rem Koolhaas die dit jaar ook directeur van de biennale is. 

De elements waar het om draait zijn de basisconcepten uit de (gebouwde) leefomgeving: vloer, muur, plafond, dak, deur, raam, gevel, balkon, gang, vuurplaats (in vele verschijningen), toilet, trap, lift, roltrap, helling. De expositie geeft een indrukwekkend overzicht van de ontwikkeling van de elementen in de tijd maar ook in toepassing van materiaal en technologie. 

Bij binnenkomst wordt is de eerste zaal ingericht als advanced organiser voor de rest van de expositie. Aan de wanden tekeningen en graphics, op één wand de projectie van een filmcollage waarbij uit tientallen films scenes achter elkaar zijn gezet die door de elements met elkaar verbonden zijn. Sommige clips duren maar enkele seconden, andere zijn wat langer maar telkens is het betreffende element ook een bouwsteen van het filmfragment. 

We zijn onder de indruk van de expositie, de kwaliteit van de research en de impact van de presentatie. We maken foto’s maar kopen ook het boek met de catalogus van de gehele biennale.

We eten een broodje in het café van het paviljoen dat nogal woest is vormgegeven. Zonder het te weten is de mijnheer met zijn uniform met gele strepen onderdeel van het interieur geworden. 

Na de Elements bezoeken we een aantal landenpaviljoens. We vinden ze nogal teleurstellend van inhoud en soms puur amateuristisch ingericht. Je zou bijna denken dat Koolhaas er de hand in heeft gehad, om zo het verschil met het centraal paviljoen nog eens te benadrukken. Het paviljoen van Spanje vinden we wel de moeite waard, daar is met wandgrote foto’s een geslaagde poging gedaan om fundamentals te tonen van de inrichting van de binnenruimte door Spaanse architecten. De entree van het Rijksmuseum in Amsterdam is een van de getoonde voorbeelden.

Aan het eind van de middag lopen we langs het Arsenal naar onze pont terug. We gaan er niet meer binnen maar stellen ons tevreden met de fraaie buitenkant van het complex.