Montepulciano
We blijven een dag staan in deze niet spectaculair, maar aangenaam ogende stad. Net als veel andere Toscaanse steden van dezelfde tijd lijkt de oude kern met zijn muren en versterkingen tegen de berg aangeplakt, met een Duomo als hoogste punt.
De camperplaats is een groot parkeerterrein naast het busstation, je kunt er water nemen en ook vuil water storten. Voor ons gevoel staan we al vrij hoog, het uitzicht vanaf onze plaats is geweldig. Welgemoed beginnen we aan onze verkenning van de oude stad. Tegenover het busstation is zelfs een openbare lift die je nog hoger brengt tot in een parkje onderaan Porto al Prato. Deze stadspoort staat aan het begin van de Corso, de hoofdstraat van de oude stad.
Op het oog heeft de oude stad ongeveer dezelfde omvang als bijv. Ascoli, door het ontbreken van grote pleinen zelfs minder, maar wat is het onverwacht steil. Dit is niet eens meer een vals plat, maar gewoon stevig omhoog . Dat vertaalt zich ook in de spreiding van winkels en restaurants van beneden naar boven. Het is nu niet erg druk hoewel er enkele busladingen Amerikanen en Zwitsers zijn losgelaten. Aan het begin van de Corso vind je de meer toeristische winkels. Je kunt er in een aantal gelegenheden eten, de menukaart hangt doorgaans kleurig en in drie talen buiten. En vanzelfsprekend zijn er veel enoteca’s en delicatessenwinkels waar je wijn kunt proeven en kopen. “We ship all over the world”.
Het ziet er alles verzorgd uit, maar hoe hoger je komt hoe chicer het wordt. Sommige restaurants hebben terrassen aan de buitenkant met adembenemend uitzicht en de winkels worden steeds specialistischer. Leerproducten en tassen, een winkel met alleen kashmir kleding, een andere met gebreide kleren. Er zijn een paar prachtige keramiekwinkels. Inderdaad, we ship all over the world… maar goedkoop zijn de spullen (en de wijn…) in Montepulciano niet. 
Wij lopen tot het hoogste punt, de Piazza Grande. Daar is het stadshuis, een buitengemeen sobere kathedraal, nog een paar historische gebouwen en om de hoek, een straatje in, het Museum Civico. Het museum heeft als het gesloten is een onooglijke bijna onvindbare ingang, maar is als gebouw prachtig ingericht. Er is een kleine archeologische collectie met een paar prachtige terracotta vazen. En er is een pinoteca, een schilderijenverzameling. Behalve een aan Caravaggio toegeschreven portret valt de kwaliteit tegen.
Het museum is van 13:00-15:00 dicht. Voor ons een goede gelegenheid om eindelijk eens buiten de deur te eten. We vinden een prima restaurant (Osteria del Borgo) schuin tegenover het museum.
We lopen via de westkant naar onze stadslift en naar de camper. Omdat we op een openbare parkeerplaats staan en weer een nieuw 24-uurs kaartje moeten kopen besluiten we eerst wat voorraden te gaan aanvullen, dan hoeven we dat de volgende dag niet te doen – er is forse regen voorspeld, terwijl het nu nog mooi is. De Conad blijkt ongeveer om de hoek, we zijn in een half uur weer uit en thuis.
De wind is fors opgegaan en vanaf middernacht gaat het conform voorspelling regenen.