Bracciano
De dag begint bewolkt, maar langzamerhand breekt het open. Geen staalblauwe lucht, maar een beetje nevelige zon, 22 graden. Prima fietsweer dus.
 |
| Meer van Braccione |
 |
| Arguillara |
We fietsen naar Arguillara Sabazia, zo’n 12 km verderop, gelegen aan het meer van Braccione.
In Italië wordt heel weinig gefietst. Alleen in sommige steden waar een groot vlak gedeelte is zie je een enkele fietser. Het was een tocht met veel berg op en vals plat. Gelukkig hebben we e-bikes, anders is het niet te doen. Dus ja, die Italianen hebben gelijk dat ze niet fietsen. We hadden gehoopt dat de weg meer langs het water zou gaan, zoals een stuk in Braccione zelf. Maar afgezien van een paar mooie vergezichten blijft het meer achter de bomen verscholen. Tot we in de buurt van Arguillara komen, daar is een promenade met mooie bomen langs het meer naar de stad toe.
De stad ligt tegen een berg aan en vanuit de verte is dat een prachtig gezicht. We zien daar allemaal parasols en denken gelijk aan mooie terrassen aan het water. Dichterbij gekomen blijkt het een soort kermis te zijn, wel gezellig, maar niet fraai. We zitten nog een tijdje langs de promenade en genieten van het uitzicht. Het is najaar, nevelig, beetje verstild.
De terugweg is een stuk gemakkelijker dan de heenweg: we gaan vrijwel de hele tijd bergaf en zijn snel weer ‘thuis’.
De beheerder van de camperplaats had ons gewezen op het museum van (leger)vliegtuigen langs de weg naar Arguillara. Daar drinken we koffie en bekijken we de collectie. Zeer de moeite waard. Van heel veel oorlogsvliegtuigen wordt daar het enige overgebleven toestel bewaard.
De grote jongen hieronder bijvoorbeeld was een succesvol Italiaans toestel, jachttoestel en bommenwerper tegelijk. Als verliezer moest Italië na WO II al deze toestellen vernietigen, op deze na die eerst onder de vlag van Malta moest worden gebracht om te mogen blijven bestaan. Dat verklaart ook de tekens van de geallieerden op de vleugels.
