Ascoli Piceno – Rocca di Mezzo

Bij ons vertrek uit Ascoli Piceno gaan we eerst op zoek naar een supermarkt voor de broodnodige boodschappen. We vinden een Simply first, redelijke supermarkt, niet erg luxueus. Maar je kunt er alles kopen wat nodig is.

We willen naar l’Aquila en rijden via de S4. We kiezen voor een iets grotere weg, want op de binnenwegen kom je niet vooruit. Volgens de routeplanner zou je over een stuk van 100 km ongeveer 7 uur doen.

In Ponte d’Arli gaan we even de weg af om koffie te zetten. Daar loopt de rivier de Tromto door. Het plaatsje heeft een brug uit de 17e eeuw.

De tocht gaat daarna dwars door de Abruzzen. De rauwe bergen worden afgewisseld met parkachtige groene bergen. Er wonen weinig mensen. Het is een prachtige tocht, mooi weer met af en toe wolken.

In l’Aquila gaan we op zoek naar de camperplaats uit de gids (en de app). De stad is na de aardbeving echter één grote bouwput. Hele stukken zijn weg, er wordt nog steeds puin geruimd. Na heel veel zoeken lukt het ons niet de camperplaats te vinden. We worden er tureluurs van en besluiten een andere in de buurt te zoeken. 

We vinden via dezelfde app een serviceplaats bij een tankstation. We mogen daar niet overnachten. We kunnen wel ons grijs en zwarte water kwijt en kunnen ook water nemen. De mensen zijn weer erg aardig en behulpzaam. Zo komen we er achter dat dit de enige plaats in de wijde omgeving is waar je kunt storten. Overigens is het ook hier alleen een jonge dame op de administratie die (goed) Engels spreekt. 

De mensen van het tankstation tippen ons over een camperplaats in Rocca di Mezzo, zo’n 25 kilometer verder. Na een mooie tocht door de bergen waar de avondzon weer een roze gloed op tovert, komen we aan in Rocca di Mezzo. Een wintersportplaats, je kan er ook bergwandelingen maken.

Rocca di Mezzo ligt naar ons idee in een laagvlakte, maar het is hier toch 1300 meter hoog. Het is dus een soort plateau. De temperatuur zakt heel snel. ‘s Nachts wordt het 2 graden. Maar onze kachel houdt ons warm.

Het zal niet verbazen dat we er buiten seizoen volstrekt in ons eentje staan, maar we hebben niet het gevoel dat het verlaten is, langszij het parkeerterrein is een soort dorpshuis annex sporthal waar allerlei activiteiten gaande zijn.