Loreto – Ascoli Piceno
De komende tijd willen we korte dagen rijden, en leuke stadjes vinden – niet te ver weg.
Ons plan vandaag is Ascoli Piceno, maar allereerst is daar dat knipperende lampje van het motormanagement systeem. We rijden van Loreto langs een tamelijk rustige en vlakke kustweg in zuidelijke richting, in de hoop dat de emissie-meting zich zal hervinden. Dat gebeurt niet, dus we bellen andermaal de MB servicedesk. We zijn inmiddels in Civitanova Marche. Onze helpers vinden een Mercedes dealer in dezelfde stad op 5 kilometer van ons vandaan, ook nog in de goede richting. Bovendien zetten ze onze melding door naar hun collega’s daar.
Als we ter plekke arriveren, na enige wachttijd in de middagpauze, weten ze dat we er aankomen, ongeveer wat de melding is en hebben ze tijd ingeruimd om ons te helpen. Het is een middelgrote garage met veel ongetwijfeld competente monteurs, de uitstraling is heel professioneel. Probleempje: we zijn in Italië waar Engels als 2e taal nog niet algemeen is. Helemaal niet dus… Gelukkig is daar Cristina, een opgewekte jonge vrouw op de receptie die de touwtjes in handen heeft bij al het manvolk en prima Engels spreekt. Er wordt voorgesteld een “test” te doen.
Die test begint met het aansluiten van een soort laptop, we hebben dat in Nederland al eerder gezien toen de snelheidsbegrenzer er af werd gehaald. Inloggen op het centrale systeem in Duitsland! Daarna wordt een hele serie diagnose programma’s gedraaid. Helaas alles in het Italiaans, dus niet of slecht te volgen. Wel is duidelijk dat het om metingen van de uitlaatgassen gaat, die qua resultaat niet OK zijn, die aanname klopte dus. De aardige monteur die deze test doet komt niet verder. Chef erbij, Mario. Cristina legt uit dat hij een proefrit gaat maken.
Maar allereerst klimt hij in de cabine met laptop en al en doet testhandelingen op aanwijzing van de (aangesloten) computer. Starten, uitzetten, contact aan, uit, aan, uit, weer starten, veel gas geven, motor uit, contact lang aan, uit, aan, starten en meteen uit – en ga zo maar door. Daarna gaan we rijden, toch zeker 40 kilometer. De laptop ligt naast Mario op de grond, hij kijkt er voortdurend op, want het ding meet – buiten het diagnosesysteem van de motor zelf. Hij beult de motor af, veel toeren, weinig toeren, automaat uit en handschakelen en vooral heel hard rijden op een smalle vierbaansweg (en maar opzij kijken op het computerscherm…). We komen levend maar geschokt terug. Er wordt een analyse van de rit gedraaid.
De conclusie wordt door Cristina vertaald en is geruststellend. Door het overrulen van het motor systeem is duidelijk geworden dat er met de motor niets mis is. De meetunit voor de uitlaatgassen, de sensor zeg maar, is zelf instabiel. Mario heeft het ding gereset, zodat we weer op vol vermogen kunnen rijden (er wordt anders automatisch geknepen). Het zou kunnen dat de sensor andermaal instabiel wordt, dan gaan we dit onderdeel vervangen. Sowieso doen we dat preventief als we in Nederland terug zijn. Na een paar uur in de garage vertrekken we om 17 u alsnog naar Ascoli Piceno. Na een steile en bochtige tocht komen we daar om 10 over 7 aan. Om half 7 waren we nog gebeld door de MB servicedesk. Zij hebben op hun beurt de gegevens van de garage in Italië in hun systeem gekregen. Of we tevreden waren? Nou en of! En passant blijken ze nog een of andere katalysator geregeneerd te hebben. Toch knap, een reparatie waar je niet voor hoeft te sleutelen…