Olvera – Mérida

Hoewel we geen uitgestippeld plan hebben dringt zo half juni wel de gedachte zich op dat we noordwaarts moeten, richting thuis. We willen immers de hoofdseizoen-stroom van vakantiegangers zien te vermijden.

We koersen daarom richting Mérida en Cáceres. In deze buurt zijn niet veel campings (tenminste in onze boekjes). 
In Mérida willen we in elk geval even rondkijken, en bij eerste verkenning zien we bij toeval camping Mérida liggen, net buiten de stad. We zijn er om 16:00 maar de receptie gaat niet voor 18:00 open… we kiezen er voor om in de tussentijd de stad te gaan verkennen. Tijd zat, opeens.

Hoe we er in verzeild raken weten we niet meer, maar we komen te rijden in het oude centrum van Mérida met een circulatieplan zoals bijv. Utrecht (alles geleid en éénrichting). De straatjes zijn smal, wij zijn 2 meter 30 breed (toch al gauw een halve meter meer dan een personenauto) en men parkeert schots en scheef aan weerszijden. Hier en daar moeten we de spiegels inklappen en daar waar iemand erg onhandig op een hoek heeft geparkeerd maken we gretig gebruik van de aanwijzingen en handgebaren van een kennelijk geoefende voorbijganger. Het gaat alles prima, maar Marianne vindt dit niet voor herhaling vatbaar (Cor ook niet, maar hij rijdt dit stukje nu eenmaal).