Tomar – Lissabon

We drinken heerlijke koffie in een bakkerswinkel annex patisserie annex cafeetje. Daar zijn er veel van, in Portugal (in tegenstelling tot Spanje). Portugezen houden van zoet… en wij ook, zeker als het om die kleine Pastel de Nata gaat. 

 

Waterpartijen geven Tomar een speciaal gezicht. Tomar is afgeleid van het woord voor “rivier” in het arabisch. Er is een overzichtelijk oud centrum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Een burcht annex klooster domineert het stadsbeeld als je het van enige afstand bekijkt. 
Tomar is de stad van de orde van de tempeliers, het was hun hoofdzetel in Portugal. Als beloning voor hun inzet bij de kruistochten en bij de strijd tegen de moren mocht deze orde burchten bouwen, waaronder die in Tomar.

Het Convento de Christo is het hoger gelegen deel van de burcht. De klim te voet brengen we niet op, Coimbra zit ons nog in de benen. Door allerlei onderhoudswerk aan de gebouwen en de toegang kunnen we er ook niet met de camper komen. 

We hebben daar een belangrijke conclusie voor onze verdere reizen getrokken. 
Noem het de Eerste Camperwet van Cor en Marianne.

Als je bij een groot en monumentaal object niet in de gelegenheid bent om er in te gaan of er om heen te lopen, dan is het beter het object van ruime afstand te bekijken zodat het monumentale karakter het best tot zijn recht komt.

 

We rijden van Tomar rechtstreeks naar Lissabon, deels over autowegen.
De toerit voert prachtig door het estuarium van de Taag, waarover twee grote bruggen liggen. Een van 2 kilometer lang, soort van Golden Gatebrug, en wat naar het Noorden een brug van 11 kilometer lang. 
Ook de entree van Lissabon is spectaculair met gewaagde architectuur. De foto’s laten zien wat we er vanuit de camper van waarnemen.

 

We hadden een camperplaats uitgezocht in Belem, aan het water, maar die blijkt meer dan vol. We komen uiteindelijk op een grote stadscamping terecht.  
Eigenlijk is er in zo’n stad zoveel te zien dat je er apart heen moet.